CREATIEF MET STEEN
Bakstenen hebben meer in hun mars dan je zou denken. Ze kunnen tekenen, afbakenen, maar net zo goed accentueren en integreren. De identiteit van een gebouw, een site of zelfs een stadsdeel wordt ermee gemaakt of gekraakt. Zo getuigen ook volgende twee projecten van CORES Development, die net dankzij een uitgesproken baksteenprofiel opgaan in de buurt.
MARIAHOF
De site Mariahof in het historisch waardevolle Oud-Berchem kreeg eind 2020 een nieuwe invulling met drie nagelnieuwe, losstaande gebouwen. Voor het ontwerp vertrok CORES Development vanuit de bestaande materialen en het kleurenpalet in de buurt. De verzameling van gevels in oranje of gele baksteen met hier en daar wat lichtere details inspireerde het ontwerpteam om diezelfde harmonie toe te passen op het trio gebouwen.
Ze gebruikten daarvoor diverse metselwerkverbanden, brachten kleurverschillen in het metselwerk aan of kozen voor een combinatie van metselwerk, natuursteen en beton. Het nieuwe Mariahof stapelt acht bouwlagen op elkaar. De relatie met de aangrenzende huizen wordt vooral aangegaan in de onderste vier lagen, die opgebouwd werden in dezelfde tinten baksteen. In contrast daarmee hebben de bovenste vier lagen een duidelijke link met de lucht via het gebruik van lichter beton, natuursteen en glas. Dankzij de doordachte gevelaanpak vloeien heden en verleden in Mariahof naadloos in elkaar over.
BORGERWIJK
In Sint-Katelijne-Waver vervelt momenteel het vroegere seminarie Borgerstein tot Borgerwijk. Het monumentale seminariegebouw ondergaat een verjongingskuur en krijgt het gezelschap van een rits nieuwe gebouwen die met hun vormentaal een streep trekken onder het historische verleden van de site. CORES Development en Vanhout Projects koos er in samenwerking met Stéphane Beel Architecten voor om in de gevelvan het nieuwe gebouwencomplex gesloten metselwerk af te wisselen met open delen waar raampartijen de boventoon voeren.
Bovendien worden de raampartijen hier en daar vervangen door vakken met metselwerk in reliëf: de stenen worden er verticaal en met een andere voegkleur 2 centimeter dieper gemetst. De bedoeling: rust creëren in een pui waar anders het horizontale metselwerk eentonig blijft doorlopen. Ook het aanbrengen van een plint doorbreekt de hoogte van een anders heel massief geheel van zes bouwlagen. Door het accentueren van de onderste laag leest het gebouw als een soort ‘body’ in drie delen: plint, middenstuk en bekroning. Het is de meest archetypische stijlfiguur om een gebouw zowel karakter als een menselijke schaal te geven, want zo’n plint bevindt zich op hetzelfde niveau als een toevallige passant en laat het gebouw zachter ‘landen’ op de grond. De bekroning bestaat dan weer uit de twee bovenste bouwlagen die plaatselijk verspringen. Zo krijgt het gebouw een duidelijk ‘lijf’ dat de hele lengte karakteriseert, de aanblik bepaalt en de omgeving mee vormt.
